ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Ένα από τα θετικά στοιχεία που έχει η οδική μετάβαση  από χώρα σε χώρα, είναι ότι σε διάστημα μερικών λεπτών έχει κανείς τη δυνατότητα να γευτεί διαφορετικούς πολιτισμούς. Έτσι έγινε και στο φετινό μου ταξίδι στην Κεντρική Αμερική. 

Εισαγωγικά να αναφέρω ότι το παρακάτω άρθρο αναφέρεται στους μεθοριακούς σταθμούς τριών εκ των κρατών αυτών. Του Παναμά, της Κόστα Ρίκα και της Νικαράγουα. Τρεις διαφορετικές χώρες πολιτισμικά, πολίτικα , οικονομικά, εθνολογικά, γαστρονομικά με κοινό παρονομαστή την ισπανική γλώσσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα κράτη της ευρύτερης περιοχής  δεν χρειάζεται πλέον visa για τους Έλληνες πολίτες. Ένα από τα καλά της ευρωπαϊκής ένωσης.

Πρώτος σταθμός στην ήπειρο αυτή ήταν από αέρος στο αεροδρόμιο του Παναμά, εκεί με μια ελαφρώς γραφειοκρατική διαδικασία οι παχουλούλες υπάλληλοι της υπηρεσίας μετανάστευσης μου έδωσαν να συμπληρώσω ένα έντυπο εισόδου με τα προσωπικά μου στοιχεία, λόγο επίσκεψης , τόπο διαμονής, ημέρες επίσκεψης και πότε με το καλό μαζεύεις τα μπογαλάκια σου από τη χώρα. Ένα αυτοφακέλωμα που συμπλήρωσα υπομονετικά πολλές φορές σε διάστημα δυο εβδομάδων. Το πως πέρασα έχω γράψει παλαιότερα και θα συνεχίσω να γράφω όσο ακόμα η μνήμη δε ξεθωριάζει. Έχασα και τις σημειώσεις μου βλέπετε!

Σειρά έχουν οι μεθοριακοί σταθμοί…

ΠΑΝΑΜΑΣ- ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ

Στην ανατολική πλευρά της χώρας στα παράλια της Καραϊβικής η μετάβαση γίνεται από το σταθμό Changuinola -Sixaola. Από την τελευταία πόλη του Παναμά (που δεν έχει να επιδείξει τίποτα) ξεκίνα το εικοσάλεπτο ταξίδι μέχρι τα σύνορα για τη πρώτη πόλη της Κόστα Ρίκα (που επίσης δεν έχει να επιδείξει τίποτα). Η διαδρομή είναι αρκετά όμορφη , ο δρόμος είναι σε αρκετά καλή κατάσταση και κινείται ανάμεσα σε τεράστιες εκτάσεις μπανανοφυτειών που όσο πλησιάζεις την Κόστα Ρίκα γίνονται μεγαλύτερες και εντονότερες.

Οι φίλοι μας οι Παναμέζοι επειδή αρέσκονται μάλλον στις υπογραφές και στα έντυπα, σε βάζουν να περιμένεις σε μια ουρά (εγώ έτυχα σύντομη, περίπου 10 λεπτά) να ξαναπαραλάβεις το παραπάνω έντυπο αυτή τη φορά για να εξέλθεις από τη χώρα. Προσοχή, οφείλεις να είσαι στη σειρά αυτών που εξέρχονται και όχι των νεοεισελθέντων(δεν είναι δύσκολο, καθαρό μυαλό θέλει). 

Αφού το συμπληρώσεις σχολαστικά, περιμένεις μια μίνι ουρίτσα για να το παραδώσεις σε ένα ακόμα παχουλούλη ευγενέστατο αξιωματικό με τη  περιποιημένη μαύρη μουστάκα του. Αφού σφραγίσει τo διαβατήριο σου είσαι  πλέον είσαι ελεύθερος να αποχωριστείς τον Παναμά. Αν είσαι υψοφοβικός έχεις ένα τελευταίο εμπόδιο να ξεπεράσεις ....Την γέφυρα του Rio Sixaola .

 Εκεί και υψοφοβικός να μην είσαι έχεις το νου σου διότι βαδίζεις σε μια τρεμοπαίζουσα απαρχαιωμένη γέφυρα με σανίδια και πρόκες που έχουν φαγωθεί από την υγρασία. Τα κενά που υπάρχουν είναι σε κάποια σημεία τόσο μεγάλα, που είναι ικανά να σε κάνουν να ζήσεις την εμπειρία ελεύθερης πτώσης σε ποταμό γεμάτο κροκοδείλους. Υποθέτω πως ανήκει σε ουδέτερη ζώνη και καμιά από τις δυο χώρες δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη συντήρηση της. Αυτό δε φαίνεται να πτοεί τους ντόπιους που τη διασχίζουν καθημερινά με όλα τους τα υπάρχοντα ανά χείρας και υπό μάλλης.

Welcome to Costa Rica λοιπόν. Στα πρώτα βήματα καμιά διαφορά . Πως να έχει άλλωστε ,μόνο ένα ποτάμι χωρίζει τις δυο χώρες. Ξανά μια σύντομη ουρά, ξανά το περιβόητο έντυπο, ξανά ανταλλαγές στιλό με ντόπιους και ταξιδιώτες. Ισπανικά δυστυχώς δεν ξέρω (φυσικά θα το ήθελα πολύ και είναι άκρως απαραίτητα στη Λατινική Αμερική). Εκεί ο νεαρός καλοντυμένος τελωνιακός μου είπε κάτι στη γλώσσα του, εφόσον είχε ελέγξει τα έγγραφα μου. Αγέλαστος και απορημένος  τον κοίταξα μερικά δεύτερα σαν χάνος,  μου λέει «SMILE» σε άπταιστα αγγλικά και έπειτα δίνοντας μου χαμογελαστός το διαβατήριο, λέει PURA VIDA ( αγνή ζωή). Όπως έχω χιλιοαναφέρει είναι το μότο των Κοσταρικάνων και συνάμα ευχή τους. 

Έπειτα ακολουθεί η είσοδος στη μεθοριακή πόλη Sixaola  και αναμονή για το λεωφορείο που οδηγεί στο Puerto Viejo. Μια όμορφη διαδρομή μέσω καλλιεργειών μπανάνας. Σε εκείνα τα μέρη της χώρας παγκόσμιοι κολοσσοί στο χώρο του συγκεκριμένου φρούτου έχουν τις εκτάσεις και τις αποθήκες τους κάνοντας τη χώρα μια από τις πρώτες χώρες σε εξαγωγές μπανάνας. Η Κόστα Ρίκα δε σε κερδίζει με την πρώτη εντύπωση, πρέπει να τη ζήσεις πρωτίστως.

ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ-ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ

Επόμενος μεθοριακός σταθμός στα βόρεια της Κόστα Ρίκα ο Penas Blancas. Είναι η βορειότερη πόλη της χώρας και από τα πιο νότια σημεία της Νικαράγουα. Αυτό το πέρασμα έχει το ίδιο όνομα και στις δυο γείτονες χώρες. Συμπληρώνεις ξανά το ξακουστό έντυπο ώστε να εξέλθεις από τη χώρα και έπειτα  περνάς από την πλευρά της Νικαράγουα .

Εκεί ο επισκέπτης πρέπει να είναι προετοιμασμένος μιας και κάνει μετάβαση από την πιο εύπορη χώρα της Κεντρικής Αμερικής σε μια από τις φτωχότερες. Αυτή η διαφορά φαίνεται από τα πρώτα βήματα. Ανάμεσα στις ουρές των ταξιδιωτών αρκετοί επαίτες εκλιπαρούν για μια βοήθεια και τα βλέμματα των ντόπιων γίνονται ελαφρώς πιο αδιάκριτα. Το γνωστό έντυπο που το υπογράφεις κάθε τρεις και λίγο εδώ στο προσφέρουν νεαροί έναντι αμοιβής, έχοντας φροντίσει να το εξαφανίσουν από τα γκισέ (οπού οφείλουν να το διανέμουν δωρεάν) κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των τελωνειακών.  Από μένα φράγκο δεν πήρε ο λαμογοπιτσιρικάς, λίγο σφύριξα αδιάφορα, λίγο παρίστανα πως δεν καταλάβαινα, έφυγε παραπονούμενος. Ο δόλιος δεν ήξερε ότι στη χώρα τούτου του λευκού οι κουτοπονηριές είναι ευρέως διαδεδομένες κάνοντας μας να έχουμε ανοσία.

 Σειρά έχει μια πληρωμή της τάξεως των 2$ ανά άτομο. Κυριολεκτικά ήταν για πάρουν 2$ από κάθε ξένο. Αυτό δεν γινόταν να το αρνηθώ γιατί θα έχανα τη σειρά μου. Ήταν λέει μια ενίσχυση για ένα πάρκο στην πόλη της Μανάγκουα. Επόμενο βήμα να έρθεις face to face με τον υπάλληλο. Με τα 20$ ανά χείρας για την είσοδο στη χώρα έρχεσαι αντιμέτωπος με έναν σοβαρό και ψυχρό επαγγελματία. Οι υπάλληλοι του σταθμού προτιμούν τα δολάρια από το τοπικό τους νόμισμα, αν και έχεις την ευκαιρία να κάνεις συνάλλαγμα στους δεκάδες πλανοδίους ‘τραπεζίτες’ .

 Ήμουν μάρτυρας και μιας μικρής έντασης μεταξύ ενός τελωνειακού και ενός Αφρό-Αμερικανου ταξιδιώτη που αρνιόταν να βγάλει το σκούφο που κάλυπτε τη ράστα κόμη του. Μετά από φωνές , εντάσεις , υποκριτικές κινήσεις γεμάτες πάθος που θα ζήλευε και ο Κάρολος Κουν ο ταξιδιώτης έχασε το δίκιο του. Αρχικά τον απέλασαν, μετέπειτα έχω την εντύπωση πως τον είδα στα εδάφη της Νικαράγουα εμφανώς πιο ήρεμο. Με τη επιστροφή μου στη Κόστα Ρίκα μετά τη σύντομη παραμονή μου στη Νικαράγουα, το έντυπο με περίμενε υπομονετικά συμπληρώνοντας το με κλειστά μάτια.

Όταν έφτασε η στιγμή της αποχώρησης από αυτή τη γωνιά του πλανήτη έγινε από το διεθνές αεροδρόμιο τους Σαν Χοσέ στην περιοχή της Alajuela. Για να πετάξεις από τη χώρα πληρώνεις στο αεροδρόμιο περίπου 20 ευρώ για αεροπορικούς φόρους. Εφόσον έχεις συμπληρώσει το υπέροχο έντυπο που σε διάστημα δυο εβδομάδων το βλέπεις μέχρι και στον ύπνο σου.

 Το συμπέρασμα είναι ότι οι τρεις αυτές χώρες είναι τόσο κοντά μεταξύ τους και παράλληλα είναι τόσο διαφορετικές.

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/


Η πόλη του Παναμά είναι η πιο κοσμοπολίτικη πόλη στην κεντρική Αμερική. Βρίσκεται στην είσοδο της διάσημης διώρυγας από την πλευρά του ειρηνικού και η οικονομία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τούτο το θαύμα της μηχανικής.

Με μια πρώτη ματιά ο επισκέπτης θα νομίζει πως βρίσκεται σε κάποια μεγαλούπολη της Ευρώπης η σε ένα παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό διότι τεράστιοι ουρανοξύστες δίνουν τη δική τους μάχη να αγγίξουν τον ουρανό. Χλιδάτες βιτρίνες με ενδύματα και μοντέρνα είδη σπιτιού βρίσκονται παντού στα κεντρικά σημεία της πόλης, μέχρι και υπαίθρια δωρεάν γυμναστήρια για τους πολίτες. Λόγο της διώρυγας τεράστιες ναυτιλιακές  εταιρίες κολοσσοί έχουν τα γραφεία τους εκεί και αυτό έχει αντίκτυπο στην ευρύτερη οικονομία.

Η περιοχή της σύγχρονης  πόλης είναι απλώς η βιτρίνα  του έθνους. Οι αντιθέσεις που μπορεί να συναντήσει κανείς είναι πολλές. Υπάρχουν περιοχές στις οποίες οι κάτοικοι συνωστίζονται στις παραγκουπόλεις όπως επίσης και περιοχές των εύπορων  προαστίων με τις πολυτελείς κατοικίες και το υψηλό βιοτικό επίπεδο. Είναι απίστευτο ότι σε ένα δεκάλεπτο περίπατο ο ταξιδιώτης είναι πιθανό τη μια στιγμή να περνά από ένα πεντάστερο ξενοδοχείο και ένα κατάστημα Gucci και αμέσως μετά να βρίσκεται σε συνοικία με παραπήγματα δίχως αποχετευτικό δίκτυο και με υψηλή εγκληματικότητα, απαιτεί μεγάλη προσοχή κυρίως τη νύχτα. Ένα τέτοιο λαθάκι αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή χάρη στην παρέμβαση ενός ντόπιου στο λεωφορείο που μας συνέστησε να μη συνεχίσουμε και ευτυχώς κατεβήκαμε μια στάση πριν το γκέτο, την Caledonia.

Η συγκεκριμένη περιοχή είναι ότι πιο αυθεντικό έχει να επιδείξει η πόλη από πλευράς κουλτούρας, γαστρονομίας, μουσικής κτλ. Αλλά σώφρων είναι η επίσκεψη να γίνει κάτω από το φως του ηλίου προς αποφυγήν δυσάρεστων εκπλήξεων. Δυστυχώς οι Λατίνοι κακοποιοί φημίζονται για την βιαιότητα τους. Ευτυχώς εμείς μόνο γλυκούς και φιλικούς ανθρώπους συναντήσαμε.

 Η πιο όμορφη συνοικία της πόλης είναι η παλιά πόλη, το Casco Viejo . Ονομάζεται επίσης και San Felipe, όλη η γύρω περιοχή θεωρείτε από την UNESCO ως  μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Αποικιακά κυβερνητικά κτήρια ανταγωνίζονται σε ομορφιά εκκλησιές περασμένων αιώνων και στα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης συναντά κανείς πολλά όμορφα μαγαζάκια με είδη λαϊκής τέχνης και σουβενίρ. Το πιο διάσημο εξαγώγιμο αντικείμενο  και σήμα κατατεθέν του Παναμά είναι το διάσημο καπέλο Παναμά ( το οξύμωρο βρίσκεται στην ετικέτα ‘REAL PANAMA HAT, MADE IN ECUADOR’). 

Από εκεί λοιπόν προμηθευτήκαμε και εμείς το ‘γνήσιο’ σουβενίρ μας και όλο ύφος και στυλ περιηγηθήκαμε στην όμορφη αυτή γειτονιά. Ξάφνου βρεθήκαμε με μια απίστευτη θέα προς τη σύγχρονη πόλη και σε μια υπαίθρια αγορά ειδών λαϊκής τέχνης ντόπιων ινδιάνικων φυλών. Ιθαγενείς πουλούσαν την πραμάτεια τους φορώντας υπέροχα πολύχρωμα ενδύματα, αλλά από ότι κατάλαβα η ενδυμασία ήταν καθαρά θέμα μάρκετινγκ και προώθησης προϊόντων, άλλο να λες ότι το αγόρασες από ένα τύπο με πουκάμισο και Nike και άλλο από έναν ξυπόλυτο ινδιάνο.

Έπειτα σειρά στην επίσκεψη μας στην πόλη έχει η περίφημη ψαραγορά, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο και αποτελεί στέκι των καλοφαγάδων. Με ένα μπολ ceviche(άλλη φόρα θα πούμε τι είναι) στο χέρι συνεχίσαμε  τη βόλτα μας με έντονες μυρωδιές ψαριού και αλμύρας να μας περιτριγυρίζουν.

Η πόλη του Παναμά καμαρώνει φυσικά και για την προαναφερόμενη διώρυγα, η οποία συν τοις άλλοις έχει επηρεάσει στην πολυπολιτισμικότητα της χώρας μιας και χιλιάδες εργάτες από όλο το πλανήτη πριν από έναν αιώνα εργαστήκαν για την διάνοιξη της. Εν τέλει  έμειναν στον τόπο και δημιούργησαν ένα πολύμορφο κράμα πολιτισμών. Από το 1999 η εκμετάλλευση της διώρυγας πέρασε στα χέρια των Παναμέζων από τους Αμερικανούς πράγμα για το οποίο είναι  πολύ περήφανοι.  Το επισκέψιμο σημείο της διώρυγας Miraflores απέχει δέκα λεπτά περίπου με ταξί και κοστίζει δέκα δολάρια. Το εθνικό τους νόμισμα είναι το μπαλμπόα και έχει ίδια ακριβώς αξία με το δολάριο, έτσι μπορείς να πληρώνεις σε μπαλμπόα και να παίρνεις ρέστα δολάρια ή και το αντίθετο.

Σίγουρα είναι μια πόλη αντιθέσεων και είναι μάλιστα μια ακριβή γωνία του πλανήτη, οι τιμές δεν συνάδουν με την πραγματική οικονομία των κατοίκων με αποτέλεσμα το χάσμα μεταξύ εχόντων και μη να μεγαλώνει. Είναι παρόλα αυτά ένας πολύ καλός προορισμός μιας και μπορεί να συνδυάσει πολλά, από νυχτερινή διασκέδαση μέχρι και εξορμήσεις στην άγρια φύση μόλις σε μια ώρα.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

 Πείτε την αλήθεια, δε θα κολυμπούσατε σε αυτή τη λιμνοθάλασσα.

Η συγκεκριμένη όαση υφάλμυρου  νερού βρίσκεται σε τουριστικό θέρετρο στη δυτική Κόστα Ρίκα, η περιοχή του Tamarindo βρίθει άγριας ζωής, και όπως είναι φανερό ο κάτοικος ή οι κάτοικοι της συγκεκριμένης λιμνούλας είναι ο γνωστός αμερικανικός κροκόδειλος.

Τούτη η υδάτινη δίοδος βρίσκεται κυριολεκτικά στην αυλή ενός τουριστικού καταλύματος και αστειευόμενοι οι Γάλλοι ιδιοκτήτες του χαρακτηρίζουν τη λίμνη ως ιδιωτική τους πισίνα. Φυσικά όπως είναι λογικό σε αποτρέπουν να κολυμπήσεις. Το διάσημο ερπετό μοιράζεται την κατοικία του με διάφορα άλλα πτηνά, ερπετά και θηλαστικά όπως μαϊμούδες. Ο ταραχώδης Ειρηνικός ωκεανός βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και οι surfers δίνουν τη δική τους μάχη με τα κύματα…

PURA VIDA...

Η ΛΙΜΝΗ ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ KAI TA ΝΕΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΩΡΥΓΑ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

H λίμνη της Νικαράγουα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της κεντρικής Αμερικής, πήρε το όνομα της από την ομώνυμη χώρα. Το μέγεθος της γίνεται αντιληπτό λίγα χιλιόμετρα μετά την είσοδο του επισκέπτη στη χώρα από το νότο . Δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για θάλασσα , μιας και η έκταση της αγγίζει τα 10000 τ.χλμ. με μέγιστο μήκος 162 χλμ και μέγιστο πλάτος 71 χλμ.

Από τη μεθοριακή πόλη Rivas κοντά στα σύνορα με την Κόστα Ρίκα, ξεκινά το ταξίδι για την αποικιακού τύπου πόλη Grenada. Καθ'όλη τη διάρκεια της διαδρομής των 80 χλμ εκ δεξιών μας έχουμε τη θεά της λίμνης, η οποία περιβάλλεται από καλλιέργειες χαμηλής βλάστησης. Το κλίμα στην γύρω περιοχή είναι ιδιαίτερο καθώς είναι ξερό και παράλληλα τροπικό. Μεγάλες μονάδες παραγωγής αιολικής ενέργειας είναι εγκατεστημένες στις όχθες της λίμνης εκμεταλλευόμενες τα ρεύματα αέρος που επικρατούν στην περιοχή.

Σήμα κατατεθέν της λίμνης είναι το ενεργό ηφαίστειο-νησι που βρίσκεται σε αυτήν , το οποίο είναι άριστα τοποθετημένο στο κέντρο της, είναι το νησί Ομετέπε. Αυτό αποτελείται από δύο ηφαίστεια που συνδέονται με έναν ισθμό. Ο εντυπωσιακός συμμετρικός κώνος του ψηλότερου ηφαιστείου, του Κονσεπσιόν, υψώνεται 1.610 μέτρα πάνω από τη λίμνη. Στέκεται επιβλητικό πάνω απ τα ήσυχα νερά της λίμνης και στα υψηλοτέρα σημεία μάζες συννέφων καλύπτουν την κορυφή.

Ένα από τα μεγαλόπνοα σχέδια της κυβέρνησης είναι η διάνοιξη διώρυγας που θα ενώνει τον Ατλαντικό ωκεανό με τον Ειρηνικό διασχίζοντας κατά 100 χλμ τη λίμνη. Αυτό το έργο υπήρχε στα πλάνα αρκετές δεκαετίες παλαιοτέρα αλλά το ασταθές πολιτικό σκηνικό, οι εμφύλιοι και οι εξεγέρσεις τοπικών φυλών ανέβαλαν το έργο. Η επίτευξη αυτού του θαύματος της μηχανικής αναμένετε να δοθεί  μια οικονομική ανάσα στους δοκιμαζόμενους κατοίκους της χώρας που κατά το ήμισυ ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Παράλληλα θα αποφορτίσει τη γειτονική διώρυγα του Παναμά.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η λίμνη Νικαράγουα είναι η μόνη λίμνη γλυκού νερού η οποία φιλοξενεί είδη ωκεάνιων ψαριών, όπως καρχαρίες και ξιφίες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η υδάτινη μάζα αποτελούσε παλιότερα κόλπο του Ειρηνικού αλλά ότι η ηφαιστειακή δράση την απέκλεισε από τον ωκεανό. Για αυτό το λόγο συναντώνται θαλάσσια είδη που με την πάροδο των ετών και την εξέλιξη των ειδών προσαρμόστηκαν στα γλυκά νερά της λίμνης.

Η λίμνη Νικαράγουα είναι ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής. Είναι ένας κορυφαίος προορισμός για ταξιδιώτες που αναζητούν κάτι το ιδιαίτερο και πέρα από τα συνηθισμένα.

ΠΟΣΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Ποιος να μου το λεγε, ότι τρεις μήνες μετά την επίσκεψη μου στη Κόστα Ρίκα και μιλώντας με τους κατοίκους για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ότι οι εθνικές μας ομάδες θα συναντηθούν στην φάση των 16.

Η Κόστα Ρίκα είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία στην κεντρική Αμερική και μετά το Μεξικό και τις Η.Π.Α είναι η τρίτη πιο διακεκριμένη ομάδα της βόρειο- κεντρικής Αμερικανικής ομοσπονδίας CONCACAF. Είναι αρκετά έμπειρη ομάδα μιας και έχει συμμετάσχει σε τέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Οι Ticos όπως αποκαλούνται οι κάτοικοι της χώρας αυτής αποκαλούν με το ίδιο προσωνύμιο την εθνική τους ομάδα. Οι κοσταρικάνοι έχουν το ποδόσφαιρο στο αίμα τους, μπορείς να δεις παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο ακόμα και ανάμεσα σε μπανανοφυτίες , στις αυλές των σπιτιών, στα πλακόστρωτα σοκάκια. Είναι μακράν το δημοφιλέστερο άθλημα της χώρας. Έχει μεγάλη  ποδοσφαιρική ιστορία και παράδοση, πολλοί Ticos διέπρεψαν και διαπρέπουν σε πρωταθλήματα του εξωτερικού. Υπάρχει μια σχέση πάθους και αγάπης των κατοίκων με το ποδόσφαιρο. Από τα τροπικά παραλία μέχρι την εύκρατη ενδοχώρα  το ποδόσφαιρο κάνει αισθητή την παρουσία του. Το επαγγελματικό τους πρωτάθλημα είναι η Costa Rican primera division.

Εξίσου δημοφιλές άθλημα όπως και σε όλη την κεντρική Αμερική είναι και οι αγώνες ροντέο με διαφόρους συγχρόνους καουμπόηδες από την ενδοχώρα να επιδεικνύουν την δύναμη και την ικανότητα ίππευσης σε αλλόφρονα άλογα και βοοειδή. Δημοφιλές επίσης στα παράλια της χώρας είναι το surf. Στα βόρεια στα σύνορα με τη Νικαράγουα ίσως αντικρίσεις κάποιον αυτοσχέδιο αγώνα μπέιζμπολ. Αλλά όλα τα αθλήματα απέχουν μακράν από τη λατρεία των κατοίκων για το ποδόσφαιρο.

Θεωρητικά η ομάδα της Κόστα Ρίκα αποτελεί εύκολη κλήρωση για την εθνική μας ομάδα, δεδομένου των άλλων ομάδων που προκριθήκαν στην επομένη φάση του παγκοσμίου κυπέλλου. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δυναμική αυτής της ομάδας και ότι πρόκειται για μια παρέα- ομάδα χωρίς λαμπρούς αστέρες που διψάνε για διάκριση.

PURA VIDA….

ΓΙΑ ΜΙΑ CAIPIRINHA ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΙΒΙΚΗ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Λάτιν μουσικές, απαλό αεράκι Καραϊβικής, καλή παρέα και δροσερά κοκτέιλ δίπλα στη θάλασσα, τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς στις διακοπές του?

 Στο παραθαλάσσιο θέρετρο Puerto Viejo στην Κόστα Ρίκα μεταξύ άλλων μπορεί να απολαύσει κανείς πέρα από τις όμορφες ακτές τους πρόσχαρους κατοίκους, μια  υπεροχή caipirinha . Μετρ του είδους είναι ένας εύθυμος νέγρος bartender ο οποίος με πολύ μεράκι και αγάπη επιμελείται προς τέρψιν των κουρασμένων ταξιδιωτών τα υπέροχα κοκτέιλ του. Το κατάστημα δεν είναι τίποτα το φαντεζί και το εξαιρετικό από πλευράς αισθητικής, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα διώροφο ξυλόσπιτο εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες. Ούτε καν πινακίδα με την επωνυμία του δεν είχε να θυμόμαστε και το όνομα του! Για μια καλή caipirinha δεν χρειάζεται κανείς πολλά υλικά, μια καλή cachaca, lime και ζάχαρη κατά προτίμηση ακατέργαστη.

Το εν λόγο κοκτέιλ  καλό είναι να συνοδευτεί από ντόπιες θαλασσινές λιχουδιές , όπως και έγινε. Εκείνη τη δεδομένη στιγμή τούτω το παράπηγμα  ήταν το ομορφότερο μαγαζί του πλανήτη!!!

ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΤΟΥ ΑΛΜΙΡΑΝΤΕ, ΠΑΝΑΜΑΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Στα βόρεια του Παναμά βρίσκεται ένα σύμπλεγμα νησιών με τουριστικό χαρακτήρα, τα Bocas del Toro! Είναι πόλος έλξης surfers μιας και σε αρκετά σημεία τα κύματα είναι ιδανικά για surf  και άλλων ταξιδιωτών που αναζητούν την ηρεμία και τα γαλανά νερά της Καραϊβικής.

 Υπάρχουν δυο τρόποι να φτάσει κανείς εκεί. Είτε αεροπορικώς στην πρωτεύουσα του αρχιπελάγους Κολόν, είτε μέσω θαλάσσης από το γραφικό Αλμιράντε. O τρόπος για να φτάσει κανείς από την πόλη του Παναμά σε αυτό το απάνεμο λιμανάκι είναι με λεωφορείο. Τα δρομολόγια δεν είναι συχνά άρα χρειάζεται προσοχή. Η διαδρομή διαρκεί περίπου οχτώ ώρες οπότε είναι καλή επιλογή το δρομολόγιο των 10 μ.μ , καθώς ο ταξιδιώτης έχει τη δυνατότητα να ξεκουραστεί κατά τη διάρκεια του ταξιδίου και να εξοικονομήσει χρήματα από μια επιπλέον διανυκτέρευση .

Έπειτα από ένα ολονύκτιο  ταξίδι που διανύει κανείς τη μισή χώρα στην κυριολεξία φτάνει επιτέλους στο Αλμιράντε . Αυτό το ψαροχώρι είναι πνιγμένο μέσα στα μαγκρόβια δάση. Οι κάτοικοι ζουν σε πρωτόγονες ξύλινες καλύβες που κυριολεκτικά επιπλέουν στο νερό. Οι συνθήκες υγιεινής δεν είναι και οι ιδανικότερες καθώς δεν υπάρχει αποχετευτικό δίκτυο και οι ντόπιοι αδικούν τη φυσική ομορφιά του τόπου ρυπαίνοντας με κάθε είδους αστικά λύματα τα ήσυχα νερά του γραφικού αυτού λιμανιού.

 Η μεταφορά με τα θαλάσσια ταξί προς την απέναντι ακτή και την πόλη Κολόν κοστίζει 6$ το άτομο και η διαδρομή διαρκεί περίπου 20 λεπτά . Το μόνο σίγουρο είναι ότι κατά τη διαδρομή δεν παραμένει κανείς στεγνός μιας και τα μικρά αυτά σκάφη αναπτύσσουν υψηλές ταχύτητες.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Η επίσκεψη μας στον Παναμά συνέπεσε με τα 100 χρόνια από τη διάνοιξη της διώρυγας . Μείναμε άφωνοι αντικρίζοντας αυτό το επίτευγμα της μηχανικής που στην εποχή του παρομοιάστηκε με τον 13ο άθλο του Ηρακλή. 

Τεράστιες δεξαμενές με νερό που άνοιγαν και έκλειναν για να περάσουν πλοία γιγαντιαίων διαστάσεων. Το επισκέψιμο σημείο της διώρυγας στο Μιραφλόρες απέχει περίπου δέκα λεπτά με αυτοκίνητο από το κέντρο της πρωτεύουσας, η διαδρομή κοστίζει περίπου 10$. Στο κέντρο υποδοχής επισκεπτών, μπορεί κάποιος να ξεναγηθεί στους χώρους του μουσείου, με τα πολύ όμορφα εκθέματα από αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάνοιξη της διώρυγας, φωτογραφίες της εποχής και πολύ αρχειακό υλικό.

 Έχει ενδιαφέρον ο προσομοιωτής πλεύσης που υπάρχει στο χώρο ο οποίος  σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι για λίγο ο καπετάνιος που χειρίζεται ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο κατά την πλεύση του εντός διώρυγας. Άξια λόγου  είναι η μικρού μήκους 3D ταινία που μας εξηγεί από το πως δημιουργήθηκε το περιβόητο κανάλι του Παναμά, μέχρι τα μελλοντικά σχέδια επέκτασης του. 

Η είσοδος στο μουσείο για το πλήρες πακέτο είναι 8$ κατ' άτομο. Σίγουρα αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείς μιας και μεταξύ άλλων έχεις και τη δυνατότητα να δεις από πολύ κοντά κάποιο πλοίο να περνά τη διώρυγα και να αντιληφτείς από το τρόπο λειτουργίας της γιατί ακόμη και στις μέρες μας θεωρείται ένα θαύμα της μηχανικής.

Η ιδέα της ένωσης των δυο ωκεανών υπήρχε από τα πρώτα χρόνια της εποίκισης της περιοχής από τους ευρωπαίους, Από τα τέλη του 19^ου αιώνα, άρχισε μια προσπάθεια της γαλλικής εταιρείας Λεσσεψ, για την διάνοιξη της διώρυγας. Τα εμπόδια ήταν πάρα πολλά, αν αναλογιστεί κανείς απώλειες εργατικού δυναμικού λόγο τροπικών ασθενειών και κακουχιών, κλοπές, διαφθορά μεταξύ των μηχανικών και αρκετά αλλά , η γαλλική απόπειρα απέτυχε. Μετά από δυο δεκαετίες ήταν σειρά της αμερικανικής κυβέρνησης να προσπαθήσει για δεύτερη φορά μιας και εξαγόρασε τα δικαιώματα από τη γαλλική εταιρεία. Μετά από κόπους και προσπάθειες ετών τελικά, το έργο ολοκληρώθηκε. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1913, άνοιξαν τα φράγματα της λίμνης και το νερό εισχώρησε στο κανάλι. Άνοιξαν οι υδατοφράχτες και τα νερά του Ατλαντικού γέμισαν την πρώτη σύρτη. Πυκνά πλήθη από υπερήφανους εργάτες μαζί με τις οικογένειές τους ζητωκραύγασαν καθώς το πρώτο πλοίο, το ρυμουλκό "Γκέιταν", σημαιοστολισμένο μπήκε σφυρίζοντας μέσα στο φράγμα. Οι μηχανικοί και οι επίσημοι βρίσκονταν επάνω στο ρυμουλκό. Ύστερα από ένα χρόνο, στις 15 Αυγούστου του 1914 η Διώρυγα παραδόθηκε στη διεθνή ναυσιπλοΐα. Μέχρι το 2000 βρισκόταν κάτω από την οικονομική εκμετάλλευση των ΗΠΑ.

Έχει συνολικό μήκος 77.1 χλμ, πλάτος 45 μ. και βάθος 11 μ. Η πρώτη διέλευση πλοίου έγινε στις 15 Αυγούστου 1914. Δυναμικότητα διέλευσης 50 πλοία ημερησίως.

Τα πλοία καταβάλουν τέλη (δικαιώματα) βάσει της χωρητικότητας που έχουν. Οι Η.Π.Α είχαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης της μέχρι το 2000, πλέον η διώρυγα του Παναμά θεωρείτε ουδέτερη θάλασσα.

Η Διώρυγα του Παναμά είναι η δεύτερη σε ναυτιλιακή σπουδαιότητα, από την άποψη των θαλασσίων μεταφορών, στον κόσμο μετά τη Διώρυγα Σουέζ. Για την κατασκευή της εργάστηκαν άνθρωποι από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Φυσικά δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν από ένα τέτοιο έργο οι Έλληνες όπως μαρτυρά η φωτογραφία από το μουσείο της διώρυγας στο Μιραφλόρες.

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Μετά από το πρόσφατο ταξίδι μας στην Κόστα Ρίκα, προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε τους δέκα βασικότερους λογούς που αξίζει να επισκεφτεί κανείς τη συγκεκριμένη χώρα, σύμφωνα με τα δικά μας βασικότερα κριτήρια επιλογής ενός προορισμού.

ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Το 70% της έκτασης της χώρας καλύπτεται από προστατευόμενα εδάφη, η χώρα έχει επενδύσει πολλά στον τουρισμό και έχουν αντιληφθεί εδώ και πολλές δεκαετίες ότι η προστασία των δασών και των βιοτόπων μπορούν να αποφέρουν πολύ περισσότερα έσοδα. Έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις άγρια ζώα και πτηνά, να κάνεις ορειβασία, ιππασία, kanyoning, αθλητικό ψάρεμα και πολλά άλλα. Κορυφαίο σημείο στην ενδοχώρα το ηφαίστειο Arenal στην πόλη La Fortuna.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Η χώρα βρέχεται από δυο ωκεανούς τον Ειρηνικό και από την πλευρά της Καραϊβικής από τον Ατλαντικό, με αποτέλεσμα η ακτογραμμή να έχει πολλές εναλλαγές, δημιουργώντας μαγικές παραλίες. Φυσικά υπάρχουν ισχυρά ρεύματα λόγο της απεραντοσύνης των ωκεανών, κάνοντας την κολύμβηση αρκετά δύσκολη. Αν κάποιος είναι αρχάριος  του surf η χώρα είναι καλός προορισμός μιας και μετρίου μεγέθους κύματα υπάρχουν ανά πάσα στιγμή στην πλειονότητα των παραλιών. Η παράλια που ξεχώρισε στις αναμνήσεις μας είναι η Punta Una στο Puerto Viejo.

ΑΝΑΛΟΓΙΑ  ΤΙΜΗΣ- ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΟΧΩΝ

Οι τιμές γενικά στη χώρα είναι σε προσιτά επίπεδα για τους ταξιδιώτες, αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα των παροχών. Με λίγα λόγια ότι πληρώσει ο καθένας αυτό θα πάρει. Το φθηνό θα είναι φθηνό και το ακριβό θα αξίζει τα χρήματα του.

ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ-PURA VIDA

Η ατάκα των κατοίκων και παράλληλα η ευχή τους είναι Pura Vida ( Αγνή Ζωή ) , το ακούς και το βλέπεις παντού, από το τελωνείο στα σύνορα μέχρι τα χωριά της ενδοχώρας. Χρησιμοποιείτε και ως "στην υγεία μας" Οι κάτοικοι είναι ευγενικοί και σέβονται τον τουρίστα που αφήνει τα ωραία του χρήματα στην όμορφη χώρα τους. Το άγχος είναι σχετικά άγνωστη λέξη και η ρυθμοί τους είναι χαλαροί.

ΧΑΜΗΛΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Η Κόστα Ρίκα είναι η χώρα στην Κεντρική Αμερική με τη χαμηλότερη εγκληματικότητα, νιώθεις παντού ασφαλής , είναι πολύ λίγα τα περιστατικά κλοπών κατά τουριστών σε σχέση με άλλες χώρες της περιοχής. Είναι φυσικό βεβαίως να έχεις και το νου σου ως ταξιδιώτης για το που και πως θα κίνησε..Μην προκαλούμε και την τύχη μας.

ΚΑΛΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

Η χώρα έχει αρκετά καλή συγκοινωνία, αργή βέβαια, λίγα δρομολόγια και χωρίς ιδιαίτερο άγχος από τους οδηγούς βλ. Pura Vida. Οι δρόμοι είναι σε αξιόλογη κατάσταση στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας.  Υπάρχουν παντός τύπου λεωφορεία από τα πιο πολυτελή με τηλεοράσεις, χημικές τουαλέτες και τα λοιπά, μέχρι τα chicken bus που συνταξιδεύεις με διάφορα ζώντα πτηνά. Τρένα δυστυχώς δεν υπάρχουν.

ΦΑΓΗΤΟ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΟ

Το εθνικό τους φαγητό είναι το κασάντο (ρύζι, μαύρα φασόλια, κοκκινιστό κρέας, διάφορα λαχανικά και ψητή μπανάνα) ένα πιάτο που έχει απ'ολα, δεύτερο τη τάξη είναι το σεβίτσε ( μικρές γαρίδες βρασμένες, με ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, πιπεριές τσίλι και χυμό lime) και άλλα που χρειάζεται να βρούμε τη Βέφα της Κόστα Ρίκα.

ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ

Σε όλη τη χώρα υπάρχουν αρκετά καταλύματα για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια, από 8$ το άτομο σε ξενώνες μέχρι όσα χρήματα  μπορεί να φανταστεί κανείς σε ξενοδοχεία πολυτελείας.

ΚΑΛΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΟ ΑΛΚΟΟΛ

Λάτιν ακούσματα με χαλαρή ατμόσφαιρα συντροφιά με μια καλή καϊπιρίνια ή μια τοπική μπύρα μπορείς να απολαύσεις σε πολλά μέρη της χώρας. Κρουστά και πνευστά σε όλο τους το μεγαλείο. Από την πλευρά της Καραϊβικής πέρα από latin μπορείς να ακούσεις και άφθονη reggae. Τη συγκεκριμένη μάλιστα μουσική μπορείς κιόλας να την μυρίσεις!!!

ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΑΛΑ

Οι τίκος όπως ονομάζονται οι κάτοικοι της χώρας, μιλούν σχετικά καλά αγγλικά σε σχέση με άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής πράγμα που βοηθά στην επικοινωνία σας με τους ντόπιους. Αν γνωρίζετε εσείς Ισπανικά είναι ακόμη καλύτερο φυσικά και θα ταξιδεύετε με μεγάλη ευκολία σε όλη την Κεντρική Αμερική.

Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότεροι λόγοι που έχει κάποιος να επισκεφτεί μια τέτοια χώρα. Έρχονται και ιστορίες από άλλα μέρη.. PURA VIDA...