Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΤΟ OLDE HANSA TOY ΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/



Σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Ταλίν βρίσκεται το μεγαλοπρεπές μεσαιωνικό   εστιατόριο Olde Hansa.

Στο κατάστημα αυτό ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ξεχωριστά πιάτα χαμένα στην Εσθονική και κατά συνέπεια στην Σκανδιναβική παράδοση. Στον κατάλογο του καταστήματος υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία γεύσεων κρεατικών και θαλασσινών. Επίσης υπάρχουν και πιο εξεζητημένες γεύσεις   όπως  κρέας ταράνδου και αρκούδας(έναντι αδράς αμοιβής). Προσωπικά προτίμησα μια ζεστή σούπα με λίγο ζυμωτό ψωμάκι. Η σούπα σερβίρεται σε πήλινο κύπελλο παρέα με ένα ξύλινο κουταλάκι, το συγκεκριμένο κουτάλι λόγο του χαμηλού φωτισμού μου πήρε λίγη ώρα να το αντιληφθώ ξεκινώντας να τρώω τη σούπα μου από το πήλινο σκεύος σαν άλλος Βίκινγκ άρχοντας του παρελθόντος.


Στόχος του συγκεκριμένου καταστήματος είναι να τιμήσει την Χανσεατική εποχή κατά την οποία το Ταλίν ευημερούσε χάρη στο εμπορικό του λιμάνι. Το εστιατόριο είναι στην ουσία ένα ζωντανό μουσείο μιας και έχει κανείς τη δυνατότητα να απολαύσει το φαγητό του δίπλα σε  Σκανδιναβικά έργα τέχνης και  μεσαιωνικούς χάρτες πλοήγησης. Το προσωπικό  του καταστήματος είναι άψογο και ντυμένο με παραδοσιακές μεσαιωνικές φορεσιές. Η μουσική και ο φωτισμός είναι ιδιαίτερα χαμηλά και η φλόγα στο τζάκι κάνει το ήδη ζεστό περιβάλλον να μοιάζει πιο οικείο.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ: 1ος ΗΜΙΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/




Ήταν ένα όμορφο φθινοπωρινό  πρωινό  του Σεπτέμβρη  με έντονα καλοκαιρινά αρώματα και 70 φίλοι του αθλητισμού βρεθήκαμε γεμάτοι ενέργεια στη Νικήτη Χαλκιδικής να τρέξουμε τον 1ο ημιμαραθώνιο Νικήτης.

 Ο αγώνας έχει ως αφετηρία και τερματισμό το δημοτικό σχολείο Νικήτης στο κέντρο του χωριού και διαγράφει μια κυκλική πορεία. Κινείται κατά 90% σε ασφάλτινη διαδρομή και κατά 10% περίπου σε χωμάτινη. Το μήκος της διαδρομής  ήταν εν τέλει λίγο λιγότερο από τα 20χλμ ,με περίπου 250 μέτρα υψομετρικών διαφορών, το οποίο σημαίνει ότι υπήρχαν σε όλη τη διαδρομή σημεία με διάφορες κλίσεις, είτε ανηφορικές είτε κατηφορικές. Το γεγονός αυτό έκανε τον αγώνα πιο ενδιαφέρον μιας και ήταν αδύνατο ο αθλητής να κρατήσει ένα σταθερό τέμπο καθόλη τη διάρκεια του αγώνα.

Την ώρα του αγώνα ο ήλιος ήταν απλόχερος μαζί μας και η έντονη ζέστη έκανε την προσπάθεια των αθλητών πιο δύσκολη. Ευτυχώς για όλους μας η οργάνωση του αγώνα ήταν πολύ καλή με τέσσερις σταθμούς εφοδιασμού που είχαν τα απαραίτητα και σε αφθονία (νερά σε όλα , ισοτονικά σε δυο από αυτούς, ενεργειακά τζελ και  μπανάνες στο τρίτο στεκ).

Τα πιο δύσκολα σημεία όπως μαρτυρά ο παλμογράφος και το χρονόμετρο ήταν το 4οχλμ και το 17οχλμ (λίγο πριν το τελευταίο στεκ) λόγο έντονης ανηφορικής κλίσης. Η διαδρομή στο σύνολο της ήταν πολύ όμορφη με σημεία με καταπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Το ομορφότερο σημείο κατά τη γνώμη  μου ήταν στο 12ο  και 13ο χλμ όπου η διαδρομή ήταν δίπλα από τη θάλασσα εκεί όπου οι λουόμενοι καμάρωναν τους αθλητές και οι αθλητές ζήλευαν τους λουόμενους. Έπειτα τρέχαμε κατά μήκος της παραλίας του χωριού. Όμορφο κομμάτι επίσης ήταν τα τελευταία χιλιόμετρα μέσα στον παλιό οικισμό, κατά τα οποία ελπίζαμε σε κάθε στροφή να εμφανιστεί ξαφνικά ο τερματισμός μπροστά μας.


 Γενικώς ήταν πολύ καλός αγώνας και  καλά οργανωμένος για πρώτη φορά, οι εθελοντές φιλικοί και γελαστοί. Η τσάντα του αθλητή κατά την εγγραφή του περιείχε τεχνικό μπλουζάκι, ανθόμελο της περιοχής, σαντουιτσάκι, τζελ, νερό και έπειτα ένα ωραίο  αναμνηστικό μετάλλιο   με 10 ευρώ  κόστος συμμετοχής. 
Μετά το πέρας της εκδήλωσης, με 30ο κελσίου δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι σειρά είχε ένα μπανάκι αποκατάστασης σε μια από τις όμορφες παραλίες της περιοχής, είναι ευκόλως εννοούμενο. Και του χρόνου με υγεία πάλι εκεί..

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/



Η πρωτεύουσα της Δανίας κατά την ίδρυση της δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα παλιό ψαροχώρι. Με πάνω από χίλια χρόνια ιστορίας, η Κοπεγχάγη πέρασε από πολλά οικονομικά στάδια, για αιώνες υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο στη βόρεια Ευρώπη, εξάλλου το ίδιο το όνομα της σημαίνει ‘λιμάνι των εμπόρων’.
Στις μέρες μας η πόλη παντρεύει εντέχνως το μπαρόκ παρελθόν της με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, είναι υπερβολικά φιλική προς το περιβάλλον και δικαίως θεωρείται μια από τις πόλεις με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.


Η πόλη έχει τη τύχη να φιλοξενεί περίπου  400χλμ ποδηλατοδρόμων, πάνω από 50% των κατοίκων χρησιμοποιούν  το ποδήλατο για την καθημερινή τους  μετακίνηση. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πλειοψηφία  των βουλευτών μετακινούνται με ποδήλατο. Με μια απλή βόλτα στο κέντρο της πόλης δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι βρίσκεται σε πρωτεύουσα κράτους. Στα κεντρικότερα σημεία ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι ορισμένα κουδουνάκια από τα δίτροχα. Γενικώς επικρατεί μια γοητευτική ηρεμία που επιτρέπει στον επισκέπτη να απολαύσει την πόλη. Κόρνες, εξατμίσεις και άλλα μηχανολογικά «θαύματα», μάλλον είναι άγνωστες λέξεις για τους ήσυχους Δανούς.


Είναι γεγονός ότι μια επίσκεψη στην Κοπεγχάγη χωρίς περίπατο στον Στρόγκετ είναι ελλιπής. Ο εν λόγο πεζόδρομος είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη, κατά μήκος του διακρίνει κανείς υπέροχα κτήρια και στοές, εμπορικά μαγαζιά, πλανόδιους καλλιτέχνες μέχρι και υπαίθριες εκθέσεις φωτογραφίας. Έπειτα καταλήγει στο λιμάνι της πόλης και στην πιο γοητευτική γειτονιά κατά την άποψη  μου, εκεί όπου τα κανάλια δίνουν μια διαφορετική μαγεία στον περίπατο. Σήμα κατατεθέν της περιοχής Nyhavn τα πολύχρωμα κτήρια που στο παρελθόν λειτουργούσαν ως παμπ και πορνεία, όπως επίσης και μπυραρίες που τα έπιναν οι ναύτες. Φήμες στην πόλη διαδίδουν ότι σε ένα από αυτά τα σπίτια έζησε και ο παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Φυσικά το απόλυτο σήμα κατατεθέν είναι η διάσημη γοργόνα όπου στέκει καρτερικά όλο νάζι σε ένα βράχο δίπλα από τη θάλασσα, αν είναι ο επισκέπτης τυχερός  και δεν την έχουν αποκεφαλίσει για πολλοστή φορά, ίσως την απολαύσει ολόσωμη. Όποιος έχει χρόνο μπορεί να επισκεφτεί επίσης τη γειτονική Σουηδία που απέχει μόλις δώδεκα χιλιόμετρα χάρη στη γέφυρα Έρεσουντ που κατασκευάστηκε το 2002 και συνδέει την Κοπεγχάγη με το Μάλμε.

                        

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΘΑ "ΞΕ-ΣΚΟΥΡΙΑ-ΣΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/




Αρχές Οκτωβρίου και το καλεντάρι αγώνων βουνού όπως πέρυσι έτσι και φέτος μας οδηγεί στη γραφική Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής, παραδοσιακό χωριό ,όμορφη πλατεία, γελαστοί και φιλόξενοι κάτοικοι.

Ο λόγος για τον αγώνα ορεινού τρεξίματος με τον έξυπνο τίτλο «Ξε-Σκουριά-Ζω» . Ο αγώνας έχει ως στόχο την ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς της περιοχής  και να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό μέσω του αθλητισμού, τoν αγώνα των ανθρώπων της περιοχής  που κάνουν τα αδύνατα δυνατά να σώσουν τα νερά και τα δάση τους από τους χρυσοθήρες της καναδικών συμφερόντων <el dorado >. Οι οποίοι έχοντας ως  μοναδικό στόχο το κέρδος ασελγούν εις βάρος του οικοσυστήματος της ορεινής Χαλκιδικής. Ως γνωστό το όρος Κάκκαβος έχει την «ατυχία» να κρύβει στα σπλάχνα του μεγάλες ποσότητες χρυσού και άλλων πολύτιμων μεταλλευμάτων..

Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, μία η αγάπη μας στο ορεινό τρέξιμο, μία η συμπάθεια μας στον αγώνα των κατοίκων βρεθήκαμε και εμείς γεμάτοι  όρεξη εκεί. Ο αγώνας ξεκινά από την πλατεία του χωριού τα πρώτα μέτρα είναι στα σοκάκια του χωριού με ελαφρώς ανηφορική κλίση. Ακολουθεί άνετο μονοπάτι-χωματοδρομος ιδανικό για  τρέξιμο με σταθερά ανηφορική κλίση περίπου 15-20%, δίνοντας στο δρομέα  τη δυνατότητα της προσπέρασης εφόσον επιθυμεί να μην επηρεάζεται ο ρυθμός του . Έπειτα ελαφρώς κατηφορική κλίση για κάποια χιλιόμετρα  καταπληκτικού δάσους οξιάς, μέχρι να βρεθούμε ξαφνικά στο τερατούργημα της ελληνικός χρυσός. Μεγάλη έκταση επιμελώς αποψιλωμένου αρχέγονου δάσους και στη θέση του ένα άλλο δάσος από μπουλντόζες και φορτηγά .Προσπερνώντας με περίεργα συναισθήματα το σεληνιακό τοπίο ο δασικός δρόμος δίνει τη θέση του σε υπέροχα μονοπάτια που μόνο εξειδικευμένος γεωπόνος θα μπορούσε να ταυτοποιήσει την μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας που συναντά κανείς. Η διαδρομή έχει και αρκετά έντονα κατηφορικά σημεία που είναι στην κρίση του κάθε αθλητή πως θέλει να τα διαχειριστεί, είτε να τα εκμεταλλευτεί τρέχοντας έντονα με κίνδυνο φυσικά τραυματισμού είτε να τα πάει συντηρητικά που είναι πιο ενδεδειγμένο για τους λιγότερο έμπειρους. Το δύσκολο αγωνιστικό κομμάτι της διαδρομής βρίσκεται στο 15ο περίπου χιλιόμετρο, το οποίο αν και σύντομο χιλιομετρικά( μόλις 1,4 χιλιόμετρα ) έχει αρκετά μεγάλη κλίση, εκει ας πούμε πως ξεχωρίζουν οι καλά προπονημένοι από τους λιγότερο καλά. Τεχνικώς δύσκολο κομμάτι που απαιτεί προσοχή είναι τα τελευταία δυο χιλιόμετρα, αφού καθώς κατηφορίζουμε προς το χωριό το μονοπάτι γίνεται βραχώδες και απότομο, θέλει προσεκτικά βήματα προς αποφυγή τραυματισμών.

Γενικά στο σύνολο των 25,3 χιλιομέτρων(φέτος 24χλμ) και 1100μ. υψομετρικής διαφοράς λίγα είναι τα σημεία που δυσκολεύουν τους αθλητές για συνεχόμενο τρέξιμο και καλές επιδόσεις για όσους το επιθυμούν. Η διαδρομή είναι υπέροχη, τα μονοπάτια πολύ καθαρά και καλά σηματοδοτημένα. Οι εθελοντές άψογοι και εμψυχωτικοί. Στους σταθμούς υπήρχαν τα απαραίτητα και σε αφθονία και το αντίτιμο για τη συμμετοχή  πέντε ευρώ(φέτος 8ευρώ, ελπίζω να έχουμε και αναμνηστικό μετάλλιο για τη συλλογή μας).
Σίγουρα θα πρέπει να συμπεριληφθεί στους αγώνες βουνού και σίγουρα πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα αυτών των κατοίκων κατά όχι ενός, αλλά πολλών Γολιάθ. Μπράβο στους οργανωτές και σε όλο το χωριό. Αυτό πάντως που ήταν εύκολο να αντιληφθούμε είναι ότι :                                             
  ΧΡΥΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΣΗ ΜΑΣ!!!

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΠΑΔΟΙ ΣΤΗ BUNDESLIGA.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/


                         

Το ποδόσφαιρο υπάρχει στη ζωή μου από τα πρώτα μου κιόλας βήματα, είναι μια σχέση πάθους και αγάπης που κρατά μέσα μου τουλάχιστον τρεις δεκαετίες.
Σε κάθε επίσκεψη μου σε μια πόλη της Ευρώπης ενημερώνομαι για τυχόν ποδοσφαιρικούς αγώνες που λαμβάνουν χώρα στο συγκεκριμένο τόπο. Το Σεπτέμβριο του 2008 βρέθηκα στο πανέμορφο Αμβούργο της βόρειας Γερμανίας, οι συγγενείς που με φιλοξένησαν και με υποδέχθηκαν με θέρμη μου είχαν ετοιμάσει μια ευχάριστη έκπληξη, αγώνα της Bundesliga στο πανέμορφο HSH Nordbank Arena  χωρητικότητας 57.500 θέσεων. Μη χάνοντας την ευκαιρία και με φίλαθλο πάντα πνεύμα περπατήσαμε για περίπου είκοσι λεπτά και βρεθήκαμε έξω από το ποδοσφαιρικό στολίδι της πόλης. Το γήπεδο ήταν σε άριστη κατάσταση μιας και κατασκευάστηκε μόλις μερικά χρόνια πριν για να φιλοξενήσει αγώνες του παγκοσμίου κυπέλλου του 2006 που διεξήχθη στη Γερμάνια.


Ο αγώνας λοιπόν ήταν μεταξύ της τοπικής ομάδας του Αμβούργου και της Γκλάντμπαχ, φίλαθλοι και των δυο ομάδων περπατούσαν και συζητούσαν στον προαύλιο χώρο του γηπέδου χωρίς κανένα πρόβλημα και με κανένα ίχνος βίας, πράγμα ‘εξωπραγματικό’ για τα ελληνικά δεδομένα. Τα εισιτήρια αξίας 10ευρω που προμηθευτήκαμε ήταν για το πέταλο των φιλοξενούμενων οπαδών.



Με την είσοδο των φιλάθλων στο γήπεδο θαρρείς πως κάποια μαγική δύναμη τους οδηγεί αυτομάτως σε ένα από τα δεκάδες κυλικεία που βρίσκονται κάτω από τις κερκίδες του γηπέδου, έπειτα με ένα hot dog και ένα ποτήρι μπύρας στο χέρι είναι έτοιμοι να απολαύσουν τον αγώνα. Η οπαδική ατμόσφαιρα των κατά τα άλλα ψυχρών γερμανών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα γήπεδα των μεσογειακών κρατών που θεωρούνται θερμότεροι οπαδοί. Ο χορός και το τραγούδι καλά κρατεί όλο το 90λεπτο. Κροτίδες, καπνογόνα, πέτρες και άλλες τέτοιες αηδίες δεν έχουν θέση εκεί, γιατί απλά υπάρχει οπαδική παιδεία και τηρούνται οι νόμοι. Στο ημίχρονο του αγώνα μεγάλο μέρος των φιλάθλων οδηγούνται προς τα κυλικεία για ένα δεύτερο γύρο μπύρας και σνακ και με το σφύριγμα της έναρξης σαν μυρμήγκια επιστρέφουν στη θέση τους.


Για την ιστορία τη συγκεκριμένη μέρα το γήπεδο είχε 100% πληρότητα και η γηπεδούχος ομάδα επικράτησε της φιλοξενούμενης με 1-0. Οι παίχτες του Αμβούργου μετά τη λήξη κατευθύνθηκαν προς το πέταλο των φανατικών φιλάθλων  τους  χορεύοντας και τραγουδώντας ρυθμικά τα συνθήματα που έδιναν οι οπαδοί τους. Όμορφες σκηνές….

                           

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

5 ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ HOSTEL ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΜΟΥ.

                       

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/



Η πλειοψηφία του κόσμου είναι προκατειλημμένοι στο άκουσμα και μόνο της λέξης hostel. Η ιδέα και μόνο το να μοιραστείς το  ίδιο κατάλυμα με παντελώς αγνώστους απωθεί τους περισσοτέρους, πόσο μάλλον αν έχει δει κανείς την τραγική ταινία-παρωδία “HOSTEL” στην οποία ντόπιοι κεντροευρωπαίοι και λοιποί πληρώνουν αδρά για να βασανίσουν ξένους τουρίστες έναντι αμοιβής (μάλιστα στους αμερικανούς η τιμή είναι υψηλότερη) ΑΗΔΙΕΣ!!!!
Φυσικά και όλα τα hostel δεν είναι τα ίδια ανά το κόσμο. Μπορεί να συναντήσει κανείς πολύ καθαρά και ασφαλή, μπορεί και το αντίθετο, όπως ακριβώς και στα ξενοδοχεία.

Βασικοί λόγοι να επιλέξει κάποιος ένα hostel είναι ότι:
·       Είναι πιο οικονομικά, ιδίως αν ταξιδεύει κάποιος μόνος.
·       Συνήθως βρίσκονται σε πολύ κεντρικά σημεία.
·     Είναι γενικά ασφαλή μιας και όλοι οι ένοικοι εισέρχονται μόνο με την επίδειξη ταυτότητας ή άλλου πειστηρίου.
·    Κάνεις εύκολα γνωριμίες με τους λοιπούς ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο, πράγμα χρήσιμο (ξαναλέω), ιδίως αν ταξιδεύει κάποιος μόνος.
·    Ξαναζεί κανείς συνθήκες κοινοβίου παρόμοιες με αυτές της κατασκήνωσης ή του στρατού για τους άντρες, πράγμα ενδιαφέρον και νεανικό.

Ακόμα και αυτά τα πανδοχεία χωρίζονται σε κατηγορίες. Υπάρχουν και τα πολύ φθηνά που μοιράζεσαι το ίδιο δωμάτιο και μπάνιο με 12 άτομα, υπάρχουν και τα πιο πολυτελή δίκλινα με ιδιωτικό λουτρό. Είναι φυσικά κατανοητό πολλοί να διστάζουν να φιλοξενηθούν σε τέτοιους χώρους, εξαρτάται στο χαρακτήρα του καθενός. Συνήθως  οι γυναίκες είναι πιο διστακτικές, αν και τα δωμάτια χωρίζονται σε αντρών, γυναικών και μεικτά. Οι συνθήκες υγιεινής του χώρου εξαρτώνται πάντοτε από τον ιδιοκτήτη και από τον αλληλοσεβασμό των ενοίκων. Ο καθένας έχει την ευθύνη και την αρμοδιότητα να μην αφήνει τα ίχνη του.




Είναι μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία που συμβάλει στην κοινωνικοποίηση του κάθε ατόμου. Μάλιστα μπορεί να γνωρίσεις άτομα που έχουν παρόμοια τρέλα με σένα για τα ταξίδια με αποτέλεσμα να κερδίσεις πραγματικές φιλίες που θα κρατήσουν χρόνια…

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

LA RAMBLA, BARCELONA.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/




H ιστορική La Rambla είναι ο πιο πολυσύχναστος πεζόδρομος της Ισπανίας και ένας από τους πιο πολύβουους παγκοσμίως. Το μήκος της μόλις που ξεπερνά το ένα χιλιόμετρο και συνδέει της Placa de Catalunya με το Port Vell.  Κάθε λογής πλανόδιοι μικροπωλητές έχουν θέση εκεί. Περιοδικά, αναμνηστικά, σνακ, είδη δώρων, λουλούδια μέχρι και ζώντα πτηνά συνωστίζονται για ένα καλύτερο σημείο σε μια  γωνιά της La Rambla. Τουρίστες απ' όλο τον πλανήτη περπατούν καθημερινά καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου τούτο το πεζόδρομο.

  
Την παράσταση κλέβουν φυσικά οι καλλιτέχνες του δρόμου. Δεκάδες ανθρώπινα ‘αγάλματα’ δίνουν τη δική τους σιωπηλή παράσταση καρτερώντας υπομονετικά και ακίνητα τον οβολό των περαστικών. Ομάδες χορευτών και παντομίμας ψυχαγωγούν τις ορδές των περιπατητών. 



Τελειώνοντας τη βόλτα του κανείς αντικρίζει το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου που στέκει καμαρωτό στο φινάλε της οδού και σε ύψος σαράντα μέτρων ατενίζοντας και δείχνοντας προς το νέο κόσμο.